Kiedy myślę Ojczyzna… – obchody Narodowego Święta Niepodległości w naszej szkole
O symbolicznej godz. 11.11 wybrzmiał „Mazurek Dąbrowskiego”… Tym wzruszającym i wspólnym śpiewem rozpoczęliśmy obchody Narodowego Święta Niepodległości, a tym samym włączyliśmy się do ogólnopolskiej akcji ustanowionej przez Ministerstwo Edukacji i Nauki „Szkoła do hymnu”. 
„Biało czerwono hymn prostuje kręgosłup
Szarpniętą struną przypływa pamięć”
– jak recytowała we fragmencie wiersza Wiktoria z klasy VII – i dlatego rozpoczęliśmy od wspólnego odśpiewania „Mazurka Dąbrowskiego”.
Pani dyrektor Aneta Podsiadła przywitała gości, którzy zechcieli uświetnić swoją obecnością naszą uroczystość: Sekretarz Gminy Pionki, a jednocześnie Radną Powiatu Radomskiego – Panią Katarzynę Konopską, Kierownik Gminnego Zarządu Oświaty i Sportu – Panią Alicję Olszewską, Radnego Gminy Pionki – Pana Piotra Krakowiaka, Podinspektora – Pana Rafała Molendę oraz zwróciła się z powitaniem do Nauczycieli, Pracowników, Rodziców i Uczniów.
Przypomniano, że nasza szkoła poprzez postać patrona, Armię Krajową, nierozerwalnie łączy się z historią walk o utrzymanie niepodległości naszej Ojczyzny. Uczniowie wyrazili dumę z bycia Polakami i szczęście, że to właśnie w tym kraju, kraju z tak wielką przeszłością, Bóg pozwolił im żyć i uczęszczać do szkoły o zaszczytnym imieniu Armii Krajowej.
Przy ognisku, w jesiennej scenerii popłynęła harcerska gawęda o przeszłości naszej Ojczyzny prowadzona przez Olę i Janka. W rolę króla wcielił się Patryk, a zaborców zagrali: Przemek, Nataniel i Nikodem. Wojtek odegrał Tadeusza Rejtana, który wierzył, że „wszystko ocala”.
Wspominaliśmy lata świetności i upadku, niezłomną postawę bohaterów – tych z kart historii i tych bezimiennych, którym zawdzięczamy wolność naszego kraju. To dla nich Lena z Szymonem pod „białym krzyżem, który nie pamięta już, kto pod nim śpi” stawiali biało – czerwone znicze i kwiaty, a uczniowie przy gitarze z panią Karoliną śpiewali o bohaterach, którzy „bezdrożami szli przez śpiący las […], by walczyć o twój dom”. Pod tym krzyżem modlili się żołnierze „o śmierć szczęśliwą na polu bitwy” i Klaudia jako polska matka i żona „o orły narodowe […]niepodległość, całość i wolność Ojczyzny”.
O dalekiej przeszłości i walce Polaków na wszystkich lądach oraz pięknie naszych polskich kwiatów śpiewała z uczniami pani Beata. Wojtek przypomniał o walczących pod wodzą generała Henryka Dąbrowskiego, a Bartek z Antkiem w żołnierskich strojach, maszerując w rytm Legionów, przywołali walki pod wodzą Józefa Piłsudskiego. O jego przybyciu do Warszawy w listopadzie 1918 roku obwieszczał Alan w stroju gazeciarza, a Dawid przywoływał niezapomniane słowa marszałka:
„Polska ma przed sobą wielką pracę, musi stać się znowu potężna, wspaniała i bogata!
Do tej służby ojczyźnie wzywam was wszystkich w imieniu Polski!”
O pięknie wolności słowami Marka Grechuty śpiewała pani Asia, a Magda, Nikola, Maja i Gosia w poetyckich strofach mówiły o bohaterach i największych wartościach w życiu człowieka. Uczniowie klasy I wspólnie z panią Małgosią śpiewali o poświęceniu „dużych i małych”.
Składając hołd bohaterom walczącym o utrzymanie odzyskanej 105 lat temu wolności, złożyliśmy kwiaty pod pomnikiem patrona – Armii Krajowej oraz tablicą upamiętniającą zrzut Cichociemnych i odśpiewali hymn szkoły.
Przez całą akademię towarzyszyły nam słowa Świętego Jana Pawła II, któremu losy Ojczyzny nigdy nie były obojętne. Poświęceniem kamienia z tablicą pamiątkową przy dębie „Niepodległości” posadzonym pięć lat temu przy szkole zakończyliśmy naszą uroczystość, zachowując w pamięci słowa papieża:
“Wolności nie można tylko posiadać.
Trzeba ją stale, stale zdobywać.
Zdobywać ją, czyniąc z niej dobry użytek
– czyniąc użytek w prawdzie, bo tylko prawda czyni wolnymi ludzi i ludzkie wspólnoty, społeczeństwa i narody.”
Dziękujemy za zdjęcia Panu Rafałowi Molendzie.
